یمپلنتهای دندانی در سال 1952 برانمارک جراح سوئدی متوجه شد که فلز تیتانیوم وقتی در مجاورت با سلولهای استخوانی قرار می گیرد ایجاد اتصال و چسبندگی دائمی با این سلولها می کند و همین پایه ای شد برای ساخت
ایمپلنتهای دندانی در سال 1952 برانمارک جراح سوئدی متوجه شد که فلز تیتانیوم وقتی در مجاورت با سلولهای استخوانی قرار می گیرد ایجاد اتصال و چسبندگی دائمی با این سلولها می کند و همین پایه ای شد برای ساخت ایمپلنتهای دندانی . با اختراع ایمپلنت این امکان بوجود آمد که دندانهای از دست رفته بصورت کامل بوسیله ریشه و تاج مصنوعی از جنس تیتانیوم و سرامیک جایگزین شوند. ایمپلنتها دیگر دچار پوسیدگی نمی شوند با سرما و گرما حساسیتی ندارند و در صورتیکه اصولی کار گذاشته شوند و از نظر بهداشتی بوسیله بیمار بخوبی نگهداری شوند موفقیتی در حدود 98 درصد داشته و می توانند بصورت همیشگی توسط بیمار مورد استفاده قرار گیرند. حسن دیگری که ایمپلنتها دارند این است که از تحلیل رفتن استخوان بعد از کشیده شدن دندان جلوگیری می کنند. اگر پس از کشیدن دندان استخوان فک بدون ایمپلنت به حال خود رها شود به مرور استخوان فک از نظر عرض و ارتفاع دچار تحلیل شده و همین باعث می شود در آینده پیچ ایمپلنتی که قرار است در استخوان فک کار گذاشته شود قطر و طول خوبی نداشته باشد و نیاز به اعمال جراحی وسیع پیوند استخوان خواهد بود. بنابراین بهتر اس